پا و مچ پا
امیر رضا وثوقی؛ فرزاد فرخی؛ رهام برازجانی؛ زهرا شایان؛ سعید سلوکی موتاب؛ سید علی هاشمی
چکیده
Background: Diagnosis of associated midfoot fractures in Lisfranc injuries is important for proper treatment. We aimed to describe frequency of different types of Lisfranc injuries in surgically treated cases and to find the accuracy of non-weight bearing radiographs to determine associated midfoot fractures.Methods: In a retrospective study, preoperative non-weight bearing plain radiographs and CT studies of 118 surgically treated Lisfranc injuries were evaluated by 2 orthopedic surgeons. The sensitivity and specificity of fleck sign, fractures of metatarsal bases, cuneiforms, navicular, and cuboid ...
بیشتر
Background: Diagnosis of associated midfoot fractures in Lisfranc injuries is important for proper treatment. We aimed to describe frequency of different types of Lisfranc injuries in surgically treated cases and to find the accuracy of non-weight bearing radiographs to determine associated midfoot fractures.Methods: In a retrospective study, preoperative non-weight bearing plain radiographs and CT studies of 118 surgically treated Lisfranc injuries were evaluated by 2 orthopedic surgeons. The sensitivity and specificity of fleck sign, fractures of metatarsal bases, cuneiforms, navicular, and cuboid were calculated. Results: Among 118 patients with the mean age of 35.0±15.7 years, most were male (77.1%). The most common type was Myerson type B (44.1 %) followed by D2 (40.7%). Fractures of the second metatarsal base (87 patients, 73.7%), the fleck signs (85 patients, 72.0 %), and fractures of the third metatarsal base (65 patients, 55.0 %) were the three most frequent injuries. Oppositely, fractures of the fifth metatarsal base (5 patients, 4.3%), middle cuneiform (14 patients, 12.0%), and navicular (15 patients, 12.7%) were the three least common associated midfoot fractures. Plain radiographs could not show high sensitivity to distinguish associated midfoot fractures in Lisfranc injuries with the highest for the second metatarsal base fractures (78.2%). The maximum specificity was for fractures of the first metatarsal base (100%). Conclusions: Non-weight bearing radiographs of the foot cannot detect all associated midfoot fractures particularly fleck sign. Therefore, preoperative CT scan is highly recommended.
سید محمد طحامی؛ سید علی هاشمی؛ آرمین اکبرزاده؛ محمد هادی گرامی؛ امیر امینیان؛ سید امیررضا مصباحی؛ امین ضرابی؛ رسول صفری
چکیده
پس‌زمینه: بیماری جدید کووید-19 برای نخستین بار در دسامبر 2019، در ووهان چین دیده شد. طی پاندمی کووید-19، جراحی‌های غیراورژانسی به تأخیر افتادند و تشکیلات و منابع مراقبت سلامت برای ارائة خدمات کارآمد به تعداد بالای بیماران مبتلا به کووید-19 سازماندهی شدند. بنابراین، رویکرد به بیماران ترومایی که مبتلا به کووید-19 هستند، مسئله‌ای چالش‌برانگیز ...
بیشتر
پس‌زمینه: بیماری جدید کووید-19 برای نخستین بار در دسامبر 2019، در ووهان چین دیده شد. طی پاندمی کووید-19، جراحی‌های غیراورژانسی به تأخیر افتادند و تشکیلات و منابع مراقبت سلامت برای ارائة خدمات کارآمد به تعداد بالای بیماران مبتلا به کووید-19 سازماندهی شدند. بنابراین، رویکرد به بیماران ترومایی که مبتلا به کووید-19 هستند، مسئله‌ای چالش‌برانگیز است که نیازمند توجه ویژه و شرایط مراقبت بهداشتی مخصوص است.مواد و روش‌ها: این مطالعه کوهورت گذشته‌نگر در بیمارستان رجائی که مرکز اصلی تروما در جنوب ایران بود، بین ماه‌های مارس تا اوت سال 2020، از زمان شروع پاندمی کووید-19 انجام شد. عفونت کووید-19 چه با سی‌تی‌اسکن مثبت و چه با تست پی‌سی‌آر (PCR)، مثبت در نظر گرفته شد. داده‌های مربوط به تروما نظیر مکانیسم و الگوی تروما و جراحت و مداخلات جراحی انجام شده روی بیماران مشکوک ثبت شدند. خصوصیات پایه نظیر سن، جنس، مصرف سیگار و بیماری‌های همراه نیز جمع‌آوری شدند. نیاز به پذیرش در آی‌سی‌یو (ICU) و میزان مرگ و میر موارد کووید و غیرکووید به عنوان متغیرهای نتیجه بررسی و با یکدیگر مقایسه شدند.نتایج: طی یک دورة شش ماهه در پاندمی کووید-19، 9248 بیمار به مرکز ترومای ما مراجعه کردند. در حالی که 222 بیمار، مشکوک به عفونت کرونا بودند، 64 مورد مثبت شدند که میانگین سنی‌شان 44 سال بود. از بین این 64 بیمار کووید-19 مثبت، 33 بیمار با میانگین سنی 36/4 سال جراحات ارتوپدی داشتند. 23 بیمار تحت درمان جراحی ناشی از جراحات ارتوپدی قرار گرفتند. 24 بیمار قربانی تصادفات وسایل نقلیه موتوری بودند که شامل 7 مورد شکستگی لگن و استابولوم می‌شد. میزان مرگ و میر موارد مثبت کووید-19، 15/6% (10 بیمار از 64 مورد) و در افراد کووید-19 منفی، 10/1% بود (16 بیمار از 158بیمار). اختلاف چندان مشهود نبود (25%=p). آنالیز چندمتغیره اثر عوامل پایه و مربوط به تروما بر میزان مرگ و میر نشان داد که سن بالاتر (p=%001)، عفونت کووید-19 (p=%033) و پروسة جراحی (p=%038) عواملی هستند که ضعیف‌ترین پیش‌آگهی برای مرگ و میر را دارند.نتیجه‌گیری: میزان مرگ و میر بیماران ترومایی با عفونت کووید-19 مثبت 15/6% بود (10 بیمار). سن بالاتر، عفونت کووید-19 و پروسة جراحی عوامل با پیش‌آگهی ضعیفی بودند که از نظر آماری با مرگ و میر بیشتری همراه بودند.
